Ben uzun zamandır blog aleminden uzaklardayım.Yazmasamda sizleri takip ediyorum seve seve. Bazen uzakta olmak içinde yaşamak,kalemini sadece kendine saklamak en güzelidir. Dedim ya yazan ama paylaşma konusuna gelince sıkıntılı süreç içerisine girerim. Özgün yazılar genelde 35 yaşlardan sonra çıkar derdi çok kıymetli hocam.
Mübarek ramazan aylarındayız. Ramazan aylarında sahur sohpetleri,iftar sohpetleri çok olur bizim ailemizde. Ben küçükken ramazan kışın olurdu. Ben anneannemin yanında büyüdüm. O zamanlar sahura o beni kaldırmazdı tabiiki çok küçüğüm diye. Ama dayımla muhabbetlerine ortak olmak için mutlaka o sofrada bende olurdum. Çay kokusu burnumda. Kızarmış ekmekle beraber. Gözüm yeni alınmış çantama takılırdı. Benetton'un her rengi içerisinde acaba yarın okulda neler öğreneceğim diye koşarak gittiğim.
Şimdilerde aylardan AĞUSTOS YILLARDAN 2011 ben artık okulların açılmasını bekliyorum. SONBAHARI ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM.....
1 yorum:
o iftar sahur muhabbetlerini biz de yapamadan bitmesin ramazan :) hayat bu işte bir süre sonra okulların açılmasnı tekrar isteyecekcin canım..veli olduğunda :)
Yorum Gönder