Eskiden beri yazı yazan ben yazdıklarımı okutmaya çekinince belki okuyan olur bana yazılarım hakkında bir fikir verir diye blogumu açtım.belki bu blog şimdiden başkalarının okuyabilmesi fikrine alışabilmem içindi. bunun için bir isim bulmak istedim ve ismini yine benden alan bir blog açtım. Ve kendimi en rahat hissetiğim yer olan bir ıssız sakin bir kıyı seçtim. oraya bir süreliğine demir attım. tüm bunlar düşüncelerimi ve yazılarımı kalıcı bir ortamda paylaşmak içindi. yaptığım işin içine sinmesi için emek harcamak gerek demiştim ya son yazdığım yazıda, farkettim ki artık yazı yazmak için açtığım bu blog kendini tekrarlayan ve başkalarınında sizin gibi olduğu bir blog haline gelmişti. ya da siz gibi olmaya çalıştığı. hep özgün olamamaktan korkan kabus olan ben için yazılarımı artık yazıyordum ama eskiden yazdıktan sonra mutlu olan ben için mutluğun yerini mutsuzluk alıyordu. Tekrarlanan ve rutinliğe yenik düşen bu blog kültürümü burada noktalamak istediğimi bildirmek istedim. Yazmaktan çok okumanın önemli olduğu yaşımın çağındayım. iyi bir yazar olmak için önce iyi bir okuyucu olmak gerekir. bir susan santog'un yazıları gibi yazmak, için iyi bir gözlemci olmak gerekir. çok sığ sularda yüzen bir kalemim olsun istemediğim için şimdilik parmaklarım klayvemde veda yazısı yazmakta. Aslınd a bu bir anda alınmış bir karar değildi son zamanlarda ben hep sanal alemde okudukça bir kez daha vuruldum. bir kez daha kanadım. gerçek kitapların kokusu içerisinde kalemi elime alıp kendi okuyucum olmaya devam. Ve nehirinde dönüp dolaşıp denize döküldüğünü düşününce, belki günün birinde beni takip eden sizler d&r 'ın bir köşesinde diclekıyısındamasalkentini görürsünüz.
sizlerle tanışmak, sizlerin yorumlarını beklemek ,takip etmek , benim için çok kıymetliydi.
bana yazmak isterseniz mail adresim diclekiyisindamasalkentim@gmail.com kapım herzaman açık olacaktır.
HOŞÇAKALIN......