hatıra defterimden çıkanlar:))))

Zaman geçtikçe hatıralar kıymetleniyor. içeride birikenler dahada artar oluyor basıp gidenler çoğalıyormuş. yıl 1993 o zamanlar ben bu hatıra defterlerine özeniyorum. Annemlerden o zaman yeni ayrılacaktım. beni ananemin yanına bırakıp uzaklara iş için gideceklerdi. Bende gitmeden önce dedim ki anne herkesin bir hatıra defteri var bana da alır mısın diye? gitmeden önce bu defteri aldı ve yıl içersinde bütün çevremdeki insanlara yazılar yazdırıp duruyordum ve tabii o yıl ve davamındaki senede birçok şeyde yaşanmıştı hayatımda birçok şeyide öğreniyordum.... o zamanlar hatıra defteri yazdırmak çok eğlenceli gelirken şimdilerde okurken içinde kaybettiklerinde ya da bir daha göremediklerinde olabileceğini bilmiyorsun. işte o zamanlar bana bu kadar kıymetli olacağını düşünmemiştim. Herkes neler yazmış. Yazanlardan ne çok izini kaybettiklerim olmuş. Hayata veda edenler olmuş. birde çok sevdiğim dayımın yazdığı cümleleri okudum. o zaman cenazede yazdırmıştım hatırlıyorum. ananemi uğurladıktan sonra evde yas havası içerisinde benim çocukluk duygularıma değer verip kırmayıp yazı yazmıştı. O hatırlar mı bilmiyorum saat: 22.30da 1995 yılında

Dicle hatıralar insanların yaşamlarındaki en güzel anlardır. Bu güzel günlerin kıymetini bil. Bir gün olacak bu günleri buruk bir sevinçle hayal ederek dalacaksın. o hayal ettiğin zaman uzun bir zaman olursa beklide o günlerin gelmesi için çok ağlayacaksın ama nafile. Ağlama ve bugünlerinin Kıymetini Bil!!!!
hatırlar insanların yaşamlarındaki en güzel anlarmış diye hayatım boyunca tekrar edip durdum. ve beklide kalıcı olmaya bu kadar önem verdiğim için yazı yazmak için çabalayıp duruyorum.