Hayatın kırılma noktasındayım. hayatım düz bir şekilde ilerlerken birden kırıldı. Aylardır kırılma noktasını düşünmekteyim. Bazen hayatınızda hersey istemesenizde değişmesinden korktuğunuz için size zarar versede aynı gitmesine ses çıkarmassınız. Hatta o yaşadığınız durum okadar sizi üzerki okadar bunaltır ki sırf siz alıştığınız düzeni değiştirmeye korkuyorsunuz diye susarsınız.ve bir gün istemesenizde zaten bir yerden çatırdar ve siz artık ne yapacağınızı bilmez olursunuz.işte kırılma noktasıdır hayatımızda eski hallerimizden bizi değiştiren.eskiden ben böyle değildim dersiniz.Sanki şimdi daha mutsuzum dersiniz. Yıldız kenter'in bir deyişini çok severim. mutluluklar yaşanmaz anımsanır. elbette anımsayacaksınız.şuan düşünün mutlu oldugunuz anları anımsayın.mesala ben, yeni bir kitap aldığım zaman onun temiz kapağını kaldırıp kendimiyazarın yolculuğuna bıraktığımdaki halimi anımsadım.ozamanki mutluluğumu:)
Biliyorum, bir kötü şey başınıza geldiği zaman üst üste gelir. Kimseyi gormek istemezsiniz. konuşmak istemessiniz.kafanızı yastığınıza gömüp uyumak istersiniz. işte o sıkıntılı günlerimiz varya o sıkıntılı günlerimiz. işte o zaman yaşadığımızmutlu anları anımsamalıyız.
ve hepsi geçtikten sonra bitti diyebilmek o bitme anını umut etmelisiniz.belki hayatınızın en sıkıntılı dönemindesiniz, yokuş çıkıyorsunuz.ya da uzun bir yokuş çıktınız yoruldunuz ve o yokuştan inmek üzeresiniz.Tek bir şansımız var umut etmek.Çok eskiden bunu bana umut adında bir kardeşim anlatmıştı. Tanrı insana bir sandık vermiş.bunu hiç bir zaman açmıyacakksın demiş.insan günlerce aylarca yıllarca beklemiş.bir gün dayanamayıp sandığı açmış.sandıkta 1mavi,1pembe,1sarı güvercin varmış.mavi ve pembe güvercin uçup gitmiş.insan korkudan ve heyecandan hızla sandığı kapatmış.korka korka tanrının huzuruna gitmiş.tam insan konuşacakmış ki Tanrı biliyorum demiş.Şimdi beni dinle:mavi güvercin ,ölümsüzlüktü bunu kaybettin;artık sen bi ölümlüsün demiş.Pembe güvercin sonsuz aşktı;bunua kaybettin demiş.tam arkasını dönüp gidiyrmş ki tanrı,insan heyecanla sormuş.sandıkta kalan tek kuş sarı güvercin neydi demiş.Tanrı gülmüş .UMUT demiş.İŞTE HERZAMAN HERŞEYİNİ KAYBETSEDE İNSAN SON BİR UMUTHEP YANIMIZDADIR. Umutsuzluğun olmadığı zamanda umudumuzu kaybetmeyip mutluluğu anlarda keşfetmenin güzelliği ile hayatınızın kırılma noktasında değişimlerden korkmamak için kendimize şimdi bir ışık yakıyoruz.Kalem kagıt alıyoruz. Mutlu hissettiğimiz anları yazıyoruz.
Biliyorum, bir kötü şey başınıza geldiği zaman üst üste gelir. Kimseyi gormek istemezsiniz. konuşmak istemessiniz.kafanızı yastığınıza gömüp uyumak istersiniz. işte o sıkıntılı günlerimiz varya o sıkıntılı günlerimiz. işte o zaman yaşadığımızmutlu anları anımsamalıyız.
ve hepsi geçtikten sonra bitti diyebilmek o bitme anını umut etmelisiniz.belki hayatınızın en sıkıntılı dönemindesiniz, yokuş çıkıyorsunuz.ya da uzun bir yokuş çıktınız yoruldunuz ve o yokuştan inmek üzeresiniz.Tek bir şansımız var umut etmek.Çok eskiden bunu bana umut adında bir kardeşim anlatmıştı. Tanrı insana bir sandık vermiş.bunu hiç bir zaman açmıyacakksın demiş.insan günlerce aylarca yıllarca beklemiş.bir gün dayanamayıp sandığı açmış.sandıkta 1mavi,1pembe,1sarı güvercin varmış.mavi ve pembe güvercin uçup gitmiş.insan korkudan ve heyecandan hızla sandığı kapatmış.korka korka tanrının huzuruna gitmiş.tam insan konuşacakmış ki Tanrı biliyorum demiş.Şimdi beni dinle:mavi güvercin ,ölümsüzlüktü bunu kaybettin;artık sen bi ölümlüsün demiş.Pembe güvercin sonsuz aşktı;bunua kaybettin demiş.tam arkasını dönüp gidiyrmş ki tanrı,insan heyecanla sormuş.sandıkta kalan tek kuş sarı güvercin neydi demiş.Tanrı gülmüş .UMUT demiş.İŞTE HERZAMAN HERŞEYİNİ KAYBETSEDE İNSAN SON BİR UMUTHEP YANIMIZDADIR. Umutsuzluğun olmadığı zamanda umudumuzu kaybetmeyip mutluluğu anlarda keşfetmenin güzelliği ile hayatınızın kırılma noktasında değişimlerden korkmamak için kendimize şimdi bir ışık yakıyoruz.Kalem kagıt alıyoruz. Mutlu hissettiğimiz anları yazıyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder