Hakkımda

23 Şubat 2010 Salı

umutlarda bitmemek üzere...

Raflarımın tozu karışmıştı.

Artık temizlemenin vakti gelmişti eski püskü her ne varsa ne kaldıysa.

Ve artık yaşanmamalıydı o sessiz acılar, korkular.

Bir not defterinin arasında sıkışmış bağıran hatıralar…

Ve geriye kalanlar.

Bugün diğer günlerden elbette farklı değildi.

Bir önceki gün bir sonraki günde de umutlarıyla beraber gelmekteydi.

Elbet bu bahar güzel şeylerde olmalıydı kapıdaydı. Ve kapı aralık mıydı?

Sonra uzak diyarlardan gelenler vardı birde gidenler,

Bir İtalyan atasözünde okumuştum, büyük acılar sessiz yaşanırdı.

Acıların acılığı mı bizi susturmaktaydı.

Bir gün daha geliyordu diğerinden farklı olmamak üzere üstelik yeni umutlarla birlikte.

Umutlarda bitmemek üzere…

(dicle)

4 yorum:

the sin dedi ki...

Raflar temizlenmişti artık eskiler de oradalardı yeni olan herşeyle birlikte acılar korkular hatıralar hergün farklıydı aslında önceki günden bahar tüm renkleriyle süzüyordu içeri ardına kadar açık olan kapıdan gelenlerle gidenler en güzel anılarıyla karşılıyorlardı sessiz yaşanan acılara inat ve birgün daha umuda doğru foralıyordu yelkenlerini bitmemek üzere ve diclenin kıyısındaydı masal kentim

blog sahibi dedi ki...

:):)

the sin dedi ki...

beğendin mi biraz esinlenme var ama

blog sahibi dedi ki...

begendim sizinde ellerinize saglik